Schildklier voedingsadvies
Een gezonde schildklier voeden!
De schildklier bevindt zich net onder het midden van de nek en is de interne thermostaat van het lichaam. Het reguleert de lichaamstemperatuur door hormonen af te scheiden die bepalen hoe snel het lichaam calorieën verbrandt en energie gebruikt voor alle lichaamsfuncties. De schildklier is verantwoordelijk voor het gebruik van jodium en eiwitten uit onze voeding om het schildklierhormoon (vooral T4) aan te maken. Onze weefsels zetten die T4 vervolgens om in het krachtige metabole hormoon T3. Dit is cruciale basisondersteuning, aangezien elke cel in het lichaam afhankelijk is van het schildklierhormoon voor de regulering van hun metabolisme. Immers, als er niet veel benzine in de auto zit, zal het niet ver komen!
Hypothyreoïdie (of een slechte werking van de schildklier) is een veel voorkomende, ondergediagnosticeerde, onderbehandelde aandoening die vele miljoenen mensen treft, vooral vrouwen. Veel voorkomende symptomen zijn onder meer aanhoudende vermoeidheid, onvermogen om kou te verdragen, gemakkelijke gewichtstoename, verhoogd LDL-cholesterol, pijnlijke PMS, depressie, haarverlies (op het hoofd), hersenmist, trage spijsvertering (vaak inclusief obstipatie) en spierzwakte of een laag uithoudingsvermogen. Een lage schildklierfunctie kan worden veroorzaakt door een breed scala aan dingen, waaronder een slecht dieet, laag jodium, pesticiden, voortdurende blootstelling aan chloor, fluoride-inname, toxines, straling of overconsumptie van inflammatoire, voedingsvetten.
Hypothyreoïdie is ook vaak een auto-immuundynamiek (soms de ziekte van Hashimoto of thyroiditis genoemd), waarbij de werking van het immuunsysteem zelf onze eigen schildklierfunctie negatief beïnvloedt. Gevoeligheden voor voedsel, toxines, microbiële onevenwichtigheden in de darm, darmpermeabiliteit, virale infecties, tekorten aan voedingsstoffen: deze kunnen allemaal bijdragen aan het opwekken van dit type auto-immuunreactie. Veel van degenen met een auto-immuun schildklier voelen zich beter door een dieet te volgen dat de darmpermeabiliteit en hyperreactiviteit van het immuunsysteem vermindert. Dit omvat typisch 100% eliminatie van gluten en zuivelproducten, de meest voorkomende boosdoeners. Sommige mensen hebben er ook baat bij om alle granen volledig uit het dieet te verwijderen. Voedselgevoeligheidstesten zijn nooit 100% uitgebreid, maar het kan ook helpen om bepaalde voedingsmiddelen te benadrukken die bijdragen aan ontstekingen bij een specifieke persoon.
Een volledig uitgebalanceerd dieet voor hele voedingsmiddelen is de sleutel voor de schildklier, waaronder groenten, zeegroenten, noten / zaden, fruit en (als het goed voelt in je lichaam) dierlijke eiwitten en vetten. Peulvruchten en glutenvrije volle granen kunnen ook voedzaam zijn als je ze goed verteert en als ze je niet nog trager doen voelen (het zijn koolhydraatrijke voedingsmiddelen en, zoals hierboven, kunnen ontstekingen bevorderen).
Specifieke voedingsmiddelen kunnen bijdragen aan de gezondheid van de schildklier wanneer ze met mate aan uw dieet worden toegevoegd:
Zeegroenten, kunnen de schildklier ten goede komen omdat ze hoge concentraties jodium bevatten, evenals ondersteunende ijzer-, fosfor-, kalium-, natrium-, zink-, magnesium-, calcium-, koper-, chroom-, vitamine A- en B-vitamines.
Zeevruchten, vooral die met een roze kleur, zijn ook goede bronnen van jodium en gezonde vetten. Probeer vooral garnalen, kreeft, zalm, heilbot, sardines en krabvlees. Kies in het wild gevangen variëteiten.
Noten en zaden. De schildklier absorbeert jodium en combineert dit met tyrosine (een aminozuur) om schildklierhormonen te produceren. Noten en zaden zorgen voor gezonde vetten en mineralen en zijn ook een uitstekende bron van plantaardig eiwit. We hebben ook goede ‘eethygiëne’ nodig (voldoende kauwen is de sleutel!) En eiwitvertering (inclusief voldoende maagzuur) om belangrijke aminozuren in het lichaam te brengen om de hormoon- en neurotransmittersynthese te ondersteunen.
Paranoten. Selenium is nodig voor de conversie van T4 naar T3. De bodem in sommige delen van de wereld (bijvoorbeeld New England in de VS) heeft een bijzonder tekort aan dit mineraal. Paranoten zijn een van de krachtigste bronnen van selenium in de natuur, dus je hebt er maar een paar per dag nodig (een zeer hoge inname kan bijwerkingen veroorzaken en de opname van andere mineralen belemmeren). Andere bronnen (hoewel veel minder krachtig) zijn kalkoen, gerookte haring, sint-jakobsschelpen, kip, eieren en walnoten. Als u een seleniumsupplement probeert, mag u niet meer dan 200 mg / dag innemen en moet u het op een volle maag innemen.
Kokosnootolie. In tegenstelling tot sterk geraffineerde, goedkope plantaardige oliën die ontstekingen in het lichaam kunnen bevorderen, blokkeert kokosolie de secretie van het schildklierhormoon niet. Kokosolie is een verzadigd vet met middellange ketens en is de rijkste bron van MCT’s (vetzuren met middellange ketens) die de stofwisseling verhogen en de energie kunnen verhogen voor mensen met insulineresistentie of andere vormen van slechte stofwisseling.
Eiwit en ijzer. Zorg ervoor dat u voldoende eiwitten binnenkrijgt uit verschillende vormen, waaronder vis, kip, eieren, zeevruchten, kaas of yoghurt. Als je het goed doet met harder vlees, neem dan ook rundvlees en orgaanvlees zoals lever op. Kies biologische en grasgevoerde variëteiten. Je hebt ijzer nodig om T4-hormoon om te zetten in T3; veel van degenen met een trage schildklier hebben ook een laag ijzergehalte (bloedtest van ferritine), wat na verloop van tijd de symptomen kan doen escaleren. Je hebt ook voldoende vitamine A nodig om de synthese van het schildklierhormoon mogelijk te maken. Als u diabetes heeft of een lage schildklierfunctie heeft, moet vitamine A vaak afkomstig zijn van dierlijke eiwitbronnen om goed opgenomen te worden (deze personen kunnen het vaak niet effectief synthetiseren uit carotenen in groenten). Natuurlijke vitamine A is ook afkomstig van levertraan en eigeel.
Zink: een veel voorkomende tekortkoming! Vlees en zeevruchten zijn prachtige bronnen van zink; oesters zijn over het algemeen de krachtigste voedselbron. Pompoenpitten en kikkererwten zijn enkele van de beste vegetarische bronnen voor zink. Mensen met een veganistisch dieet worstelen met een onbalans tussen zink en koper met onvoldoende zink.
Sommige gangbare voedingsmiddelen worden ten onrechte beschouwd als universeel ‘gezond’ en kunnen bijdragen aan schildklierdisfunctie:
Kant en klaar verpakte en bewerkt gemaksvoedsel. Omdat deze meestal geen mineralen bevatten, vermindert regelmatige consumptie de algehele lichaamsvoeding (lege calorieën) en kan het de schildklierfunctie remmen.
Ongegiste, verwerkte sojaproducten. Sterk verwerkte sojaproducten zoals sojamelk en “nepvlees” -producten zijn op de markt gekomen voor de vegetariërs. Soja moet worden gefermenteerd om zijn natuurlijke goitrogenen vrij te maken. Deze antivoedingsstoffen belemmeren het lichaam in het gebruik van jodium, de strumavorming bevorderen en werken als schildklierremmers! Gefermenteerde sojaproducten, een gezond hoofdbestanddeel in veel Aziatische culturen, zoals tempeh, miso, natto, shoyu en tamari (natuurlijke sojasaus) kunnen in kleine hoeveelheden worden geconsumeerd. Als u ervoor kiest om sojaproducten vaker te consumeren, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat u voldoende selenium en jodium binnenkrijgt!
* Verrast? Hoewel sojaproducten veel ingrediënten bevatten, zijn het de isoflavonen in soja die in verband zijn gebracht met een verminderde schildklierhormoonproductie. Isoflavonen zijn van natuurlijke stoffen die behoren tot de flavonoïdenfamilie van voedingsstoffen. Flavonoïden, die in vrijwel alle planten voorkomen, zijn pigmenten die planten hun verbazingwekkende kleurenpalet geven. De meeste onderzoeken in de gezondheidswetenschappen zijn gericht op de gunstige eigenschappen van flavonoïden. En van fytonutriënten is herhaaldelijk aangetoond dat ze zeer gezondheidsondersteunend zijn. Het verband tussen isoflavonen en verminderde schildklierfunctie is in feite een van de weinige gebieden waarop de inname van flavonoïden als problematisch wordt betwijfeld. Isoflavonen zoals genisteïne lijken de productie van schildklierhormoon te verminderen door de activiteit van een enzym genaamd schildklierperoxidase te blokkeren. Dit enzym is verantwoordelijk voor het toevoegen van jodium aan de schildklierhormonen. Dus soyaproducten niet te veel eten, denk aan soya yoghurt, maar ook de vleesvervangers met soya.
Hypothyreoïdie (of een slechte werking van de schildklier) is een veel voorkomende, ondergediagnosticeerde, onderbehandelde aandoening die vele miljoenen mensen treft, vooral vrouwen. Veel voorkomende symptomen zijn onder meer aanhoudende vermoeidheid, onvermogen om kou te verdragen, gemakkelijke gewichtstoename, verhoogd LDL-cholesterol, pijnlijke PMS, depressie, haarverlies (op het hoofd), hersenmist, trage spijsvertering (vaak inclusief obstipatie) en spierzwakte of een laag uithoudingsvermogen. Een lage schildklierfunctie kan worden veroorzaakt door een breed scala aan dingen, waaronder een slecht dieet, laag jodium, pesticiden, voortdurende blootstelling aan chloor, fluoride-inname, toxines, straling of overconsumptie van inflammatoire, voedingsvetten.
Hypothyreoïdie is ook vaak een auto-immuundynamiek (soms de ziekte van Hashimoto of thyroiditis genoemd), waarbij de werking van het immuunsysteem zelf onze eigen schildklierfunctie negatief beïnvloedt. Gevoeligheden voor voedsel, toxines, microbiële onevenwichtigheden in de darm, darmpermeabiliteit, virale infecties, tekorten aan voedingsstoffen: deze kunnen allemaal bijdragen aan het opwekken van dit type auto-immuunreactie. Veel van degenen met een auto-immuun schildklier voelen zich beter door een dieet te volgen dat de darmpermeabiliteit en hyperreactiviteit van het immuunsysteem vermindert. Dit omvat typisch 100% eliminatie van gluten en zuivelproducten, de meest voorkomende boosdoeners. Sommige mensen hebben er ook baat bij om alle granen volledig uit het dieet te verwijderen. Voedselgevoeligheidstesten zijn nooit 100% uitgebreid, maar het kan ook helpen om bepaalde voedingsmiddelen te benadrukken die bijdragen aan ontstekingen bij een specifieke persoon.
Een volledig uitgebalanceerd dieet voor hele voedingsmiddelen is de sleutel voor de schildklier, waaronder groenten, zeegroenten, noten / zaden, fruit en (als het goed voelt in je lichaam) dierlijke eiwitten en vetten. Peulvruchten en glutenvrije volle granen kunnen ook voedzaam zijn als je ze goed verteert en als ze je niet nog trager doen voelen (het zijn koolhydraatrijke voedingsmiddelen en, zoals hierboven, kunnen ontstekingen bevorderen).
Specifieke voedingsmiddelen kunnen bijdragen aan de gezondheid van de schildklier wanneer ze met mate aan uw dieet worden toegevoegd:
Te veel rauwe kruisbloemige groenten. Dit zijn zeer gezonde voedingsmiddelen en moeten zeker deel uitmaken van uw dagelijkse voeding. Deze groentefamilie bevat goitrogenen die met warmte worden uitgeschakeld (niet bij bewerkte soja). Voedingsmiddelen uit deze families (bijv. Brassicacae) bevatten goitrogene verbindingen: broccoli, boerenkool, boerenkool, mosterdgroente, bloemkool, spruitjes, radijs, rapen, bokchoy, rucola, daikon en koolraap. Kleine porties van deze rauwe groenten zijn prima, dus wees niet bang voor ze. Als u een lage schildklierfunctie heeft en deze te willen eten, kook ze dan.
Fluoride, zoals te vinden in tandpasta en leidingwater, chloor, te vinden in gemeentelijke watervoorraden, pesticiden en tal van huishoudelijke schoonmaakmiddelen, en broom, zoals te vinden in veel pesticiden en bijna alle commerciële bakproducten (koekjes, crackers, toastjes, pasta, pizza, brood)). Deze drie blokkeren allemaal jodiumreceptoren in de schildklier.
– Er zijn veel alternatieve soorten tandpasta verkrijgbaar. www.foreverliving.nl
– Schaf een waterenergizer aan www.blueearthinnovations.eu.
– Zoek naar ongebleekte en ongebroomde bloem.
Cafeïne en stress. Een leven dat wordt gevoed door cafeïne om het gebrek aan rust en slaap in te halen (en om je de meeste tijd door stress te laten doorkruisen) leidt vaak tot uitputting van de bijnier. Door de bijnier afgescheiden stresshormonen kunnen de schildklierhormoonfunctie blokkeren en uw metabolisme als beschermend mechanisme verlagen.
Middelen en referenties voor dit artikel
- Recept voor Nutritional Healing, door Phyllis A Balch, Penguin Books, 2006, pagina’s 501-504.
- Nourishing Traditions, door Sally Fallon, New Trends Publishing Inc, 2001.
- The Coconut Diet, door Cherie Calbom, Warner Books, 2005.
- Ultrapreventie, door Mary Hyman MD en Mark Liponis MD, Simon & Schuster, 2003.